Al bekomen dat Donald Trump president van de USA wordt?
Wat men er ook over denkt, hij gaat een US- koers varen.
Zo kondigt hij – nog tijdens de VN-klimaatconferentie in Marrakesh – aan dat hij ingaat tegen de milieulobby’s tegen fossiele brandstoffen en 5 miljard dollar dure milieuplannen van Obama zal schrappen om (dixit Trump) ‘te voorkomen dat deze de maandelijkse energierekeningen in de US zullen verhogen met dubbele cijfers zonder een meetbaar effect op het klimaat.’
Zonder te vervallen in een welles-nietespolemiek – Trump spreekt voor zijn electoraat – maar de ‘warmer wordende aarde’ wordt systematisch in de schoenen geschoven van de rijke landen. En vanuit het gecreëerd schuldgevoel stimuleren de VN-klimaattoppen de nieuwe economieën – via klimaat gelieerde subsidies – om onze economie te ondermijnen. Dat is ook de boodschap van de nieuwe president van de USA. Europa kan dit standpunt dan ook beter even bekijken.
Bedrijven opzadelen met hoge energiekosten
Klimaat en milieu zijn belangrijk. Maar helpt men het klimaat door onze bedrijven op te zadelen met hoge energiekosten, terwijl opkomende industrielanden weinig of geen rekening moeten houden met wat ze uitstoten? Meer nog: wij moeten hen betalen om hun productieapparaat aan te passen, waardoor dit duurzamer wordt. Mooi natuurlijk? Hiermee wordt hun industrie even energie- en grondstofzuinig als de onze. Wél met lagere energieprijzen dan de onze die verzwaard worden met ‘milieukosten’ die zij als subsidies van hun productiekosten aftrekken! Ondertussen– steunend op de eigen afzetmarkt – subsidiëren ze hun export. Het is het reeds vroeger succesvol toegepast ‘Japans model.’ Waar is hier de duurzaamheid voor onze gewesten?
Welvaart voor iedereen?
Klanten kopen niets dat duurder is dan de laagste marktprijs. Wat onze industrie overhoudt om op te concurreren is uurloon, met andere woorden levensstandaard. Trump wil via lagere energieprijzen zijn industrie aanzwengelen, het aantal jobs verhogen, de levensstandaard opkrikken. Op zijn Amerikaans: wie niet meekan omdat hij/zij minder gezond ... en minder begaafd is dan wat die jobs vereisen, die zal de gerestaureerde ‘American Dream’ niet smaken.
Vraag is: hoe beschermt Europa haar droom: ‘welvaart voor iedereen’? Binnenkort is dat ‘iedereen behalve de Europeaan’! Als separatisten die België wil opdoeken uitgroeien tot de grootste partij, als separatisten in de UK een Brexit kunnen realiseren, als de ‘eigen volk’-eerst gedachte (waarmee Trump aan de macht is gekomen) in alle landen zal overheersen ... Gaat dan het welzijn in Europa stijgen?
Wat niet wil zeggen dat we – op basis van een collectief schuldgevoel – alles moeten tolereren: van milieudictatuur tot de verdrukking van onze eigen normen, waarden en tradities als gevolg van een humanitaire democratie die iedereen vrijblijvend binnenlaat. We zullen toch dringend de begrippen ‘democratie’, ‘democratische spelregels’ én ‘milieubehoud’ eenduidig moeten definiëren.
Ir. Alfons Calders
