De sociale partners van de metaal- en technologiesector roepen de nieuwe regeringen op om een massaal overheidsinvesteringsbeleid te voeren.
Ze vragen eveneens meer aandacht te besteden aan de in België gevestigde bedrijven bij de gunning van overheidsopdrachten.
‘In ons land gunnen we een kwart van de overheidsopdrachten (24 procent) aan buitenlandse bedrijven, terwijl het Europese gemiddelde maar vier procent bedraagt. Kijken we daarnaast verder naar de indirecte toewijzing dan stroomt vloeit zelfs 42 procent van de overheidsaankopen naar het buitenland, daar waar dit in landen als Nederland of Duitsland slechts 21 procent en 14 procent is. Overheidsopdrachten en -investeringen moeten, net als in het buitenland, deel zijn van een holistisch industrieel beleid’, klinkt het unisono bij vertegenwoordigers van werkgevers en werknemers.
Opvallend is dat de boodschap samen vertolkt wordt door Agoria, dat de technologiebedrijven vertegenwoordigt, en de verschillende vakbonden. Het gaat om drie christelijke vakbondscentrales (ACV-Puls, CNE-GNC en ACV-CSC METEA), drie socialistische vakbondscentrales (ABVV Metaal, Metallos MWB en BBTK-SETCa, ofwel de bond van bedienden, technici en kaderleden van het ABVV) en het liberale ACLVB.
De sociale partners van de technologiesector pleiten ervoor dat belangrijke inspanningen worden geleverd en dat het strategische gebruik van overheidsopdrachten integraal deel uitmaakt van het industrieel en economisch beleid van ons land. Ze formuleren twintig voorstellen om strategisch gebruik te maken van overheidsopdrachten.
Zo vragen ze dat er voorafgaand aan een overheidsgunning meer transparantie en een betere monitoring van overheidsopdrachten komt om zo de impact van het gevoerde beleid op de Belgische economie te kunnen meten. Tijdens een gunningsfase verwachten ze meer focus op de prijs-kwaliteitsverhouding van overheidsopdrachten, in plaats van enkel te kijken naar de prijs. Ook twee andere elementen verdienen meer aandacht: de vestigingsplaats van het bedrijf en de mate van (technologische) innovatie binnen de oplossing die het bedrijf aanbiedt.
Door overheidsopdrachten oordeelkundig op te splitsen in percelen die overeenstemmen met de reële capaciteiten van de ondernemingen van de sector, kan de deelname van kmo's en start-ups worden bevorderd. Ook vragen de sociale partners meer Nederlands en Frans op werven, om zo de lokale werkgelegenheid te bevorderen. Door prijzen nauwgezet te controleren, kunnen inschrijvers die toegeven aan oneerlijke concurrentie meteen worden geweigerd. Tijdens de uitvoeringsfase vragen de partners controle op de naleving van de betaling van onderaannemers, om oneerlijke concurrentie te bestrijden en de toegang van kmo's tot overheidsopdrachten te verbeteren.
De in België gevestigde ondernemingen en hun werknemers zijn zeker concurrerend, innovatief en in staat om overheidsopdrachten in de wacht te slepen, op voorwaarde dat deze opdrachten op een strategische manier worden aangewend, met naleving van het Europees recht.
Overheidsopdrachten vertegenwoordigen ca. 14% van het bbp van de EU, goed voor 2.000 miljard euro per jaar op het grondgebied van de Unie. Die cijfers laten zien dat overheidsopdrachten een aanzienlijke impact kunnen hebben voor Belgische ondernemingen. Als ze goed worden aangewend, kunnen overheidsopdrachten een fantastische hefboom vormen om de Belgische economie en innovatie te boosten, om overheidsmiddelen efficiënter te beheren en om een sociale en milieubeleidsvoering te implementeren.
Het gaat dus om een win-win, zowel vanuit het standpunt van de aanbestedende overheden als vanuit het standpunt van de ondernemingen, de werknemers en zelfs de burgers.
De sociale partners van de metaal- en technologische industrie, vertegenwoordigers van de vakbonden en de werkgevers, vragen aan al de beleidsmakers, elk binnen hun bevoegdheid, bijzondere aandacht voor het belang van de industrie in het algemeen en specifiek voor de technologische industrie.
De industrie is immers cruciaal voor de ontwikkeling van de economie in het algemeen, de welvaartscreatie, de groei van de tewerkstelling, de financiering van openbare voorzieningen en het welzijn van iedereen. Agoria en de vakbondsorganisaties die in de sector vertegenwoordigd zijn willen de twintig voorstellen voor strategisch gebruik van overheidsopdrachten toepassen in de hele technologiesector, ook in de maakindustrie en de digitale sector. Men maakt zich sterk dat er geen budgettaire impact zal zijn.
